Góra Gram

Autor: Carastamo

Zdjęcie - Góra Gram

W masywie odchodzącym od głównej grani Gór Mglistych, stanowiącym południową granicę Angmaru, znajduje się góra, z której ataki goblinów od 2740 roku TE nękały północ Eriadoru. Mimo że siedem lat później orkowy król, Golfimbul, zginął w bitwie na południu, miasto we wnętrzu góry istnieje dalej. Można się do niego dostać za pomocą punktu Szybkiej Podróży, który przenosi nas do szybu opadającego do lochów północnej odnogi miasta [“punkt wypadowy” na mapie poniżej].

Zdjęcie - Góra Gram

Duża część korytarzy uległa zasypaniu w wyniku wstrząsów, które miały miejsce w tym obszarze gór w ostatnim stuleciu trzeciego milenium TE. Ta wzmożona aktywność geologiczna doprowadziła także do zalania lawą najniższych poziomów miasta.

Zdjęcie - Góra Gram

Szlak przecinają często szyby i kaniony, umożliwiające spojrzenie na inne poziomy miasta, ale często słabo zabezpieczone i nigdy nie przeznaczone do zwiedzania – istnieje możliwość utknięcia w miejscu bez wyjścia.

Informacja turystyczna:

Przewodnik zaleca uważne stawianie kroków, ze względu na brak służb ratunkowych, a także minimalny poziom zabezpieczeń w przypadku zawalonych korytarzy, zapadniętej podłogi, bądź miejscowych wycieków lawy. Barierki i drewniane zabezpieczenia uległy spaleniu, bądź rozkładowi. W przypadku rozpoczęcia zwiedzania od północy, prosimy o kierowanie się na południe i niezbliżanie się do krawędzi. Należy być gotowym na wysoki poziom agresji mieszkańców. W tym celu polecamy zakup pełnego pancerza i krótkiej broni do ewentualnej obrony własnej w ciasnych przestrzeniach.

Gospodarka

Pomimo trudnych warunków, miejscowa populacja utrzymuje się dalej z handlu wewnętrznego, pojedynków na arenach, hodowania i wystawiania zwierząt (głównie wargów) do walk, a także z regularnych napadów na mieszkańców powierzchni. W lochu znajduje się kilka sklepów, prymitywnych kuźni i zbrojowni, ale większość miejsca zajmują jamy mieszkalne i wylęgarnie, w których na własne oczy można podziwiać cud narodzin. Regularne napady na południowych sąsiadów wymagają miejsca na przechowywanie łupów. Na całej długości ścieżki turystycznej można trafić na murowane magazyny i schowki, często gromadzące także w pełni uzbrojonych orków, odkładających łupy z najazdów.

Architektura

W niektórych miejscach widać ślady prób naśladownictwa architektonicznego i wzorowania się na budownictwie krasnoludzkim. Pobliskie miasto pod górą Gundabad, a także położona dalej na południe Moria to najbardziej prawdopodobne źródła inspiracji. Niemniej jednak niewiele jest przykładów świadomej twórczości i przemyślanego budownictwa, jako że sam lud orkowy wiele konceptów przejął od innych bez ich uprzedniego zrozumienia, a także nie opracował zasad bezpiecznego budownictwa. Tym samym tubylcy mieszkają głównie w jamach wydrapanych płytko w żywym kamieniu, a większe mieszkania prawie nie istnieją. Wiele ścieżek i pomieszczeń zostało też zasypane obrywami żwiru naruszonego przy nieostrożnym drążeniu.

Przestępczość

Prawo nie istnieje w tych czeluściach, ale na szkodników, którzy nie umrą w wyniku wszczętej bójki, albo nie wykonają rozkazu, czekają więzienia. Jedna taka placówka znajduje się w rogu Wielkiego Kanionu Północnego i oferuje cele kamienne (z oknami i bez), a uciekinierów kara podwieszeniem pod sklepieniem kanionu w klatce.

Zdjęcie - Góra Gram

Warunki mieszkaniowe

Mimo bycia nisko w hierarchii siedlisk Sił Zła, miasto pod Górą Gram jest nadal historycznie ważnym punktem i dobrym miejscem na spokojne spędzanie czasu między kolejnymi bitwami. Przyjezdni mają możliwość wykupienia kawałka ściany i prawa do drążenia w niej do pewnej głębokości w zamian za orkowe uzbrojenie, bądź materiały potrzebne do jego wykonania, a także za ludzkie, elfie, bądź krasnoludzkie szczątki i inne dowody aktywnej walki z Dobrem.